Valerie brengt haar kinderen naar bed en vertrekt dan naar de prostitutiestraat om de huur van hun huis te kunnen betalen.

Valerie is een knappe vrouw van begin dertig, met drie schatten van kinderen. Een gezellige moeder waar je op het schoolplein snel mee aan de praat raakt. Een vrouw met wie je wekelijks aan de rand van het zwembad je kind aanmoedigt tijdens zwemles. Een buurvrouw met wie je samen een taartje eet in de tuin, terwijl jullie kinderen door het gras rennen. Een moeder die ook afgedraaid is tegen de tijd dat haar kinderen op bed liggen. Maar in plaats van haar favoriete Netflix-serie aanzetten, ploft haar oppas op de bank, en vertrekt Valerie naar de prostitutiestraat. Ze neemt haar plaats in achter het raam, omdat ze anders niet weet hoe ze haar huur moet betalen. Ze wil niet, maar ze moet.

“Ik vind het verschrikkelijk om mijn kinderen ’s avonds achter te laten, en mijn lichaam te verkopen aan tientallen mannen.”

Valerie is acht jaar geleden uit de Dominicaanse Republiek naar Nederland gekomen, voor de liefde. Inmiddels is deze man, de vader van haar kinderen, niet meer in beeld. Met drie kleine kinderen in de leeftijd van twee tot en met zes jaar rijzen de kosten de pan uit. Het lukt Valerie niet om rond te komen. Ze spreekt gebrekkig Nederlands, en heeft geen opleiding gedaan. Werk vinden waarmee ze genoeg verdiend om voor haar gezin te zorgen is dan ook lastig. “Ik vind het verschrikkelijk om mijn kinderen ’s avonds achter te laten, en mijn lichaam te verkopen aan tientallen mannen. Maar er is voor mij geen andere mogelijkheid. Ik verdien hier genoeg geld mee om onze huur te betalen, en de kinderen van eten en kleding te voorzien.”

“’s Nachts werk ik achter het raam, overdag ben ik luiers aan het verschonen. Wanneer moet ik studeren?”

Teruggaan naar de Dominicaanse Republiek is geen optie voor Valerie. Als ze durft te dromen wil ze graag een baan in het onderwijs. Ze spreekt uit dat ze binnenkort wil starten met een studie, maar tegelijkertijd zakt de moed haar in de schoenen: “’s Nachts werk ik achter het raam, overdag ben ik luiers aan het verschonen. Wanneer moet ik studeren?” Als Valerie na haar werk in de prostitutiestraat thuis komt, slaapt ze nog een paar uurtjes totdat haar kinderen haar wakker maken en ze weer gewoon een dagje ‘mama’ is.

Stichting De Haven spreekt Valerie regelmatig. We gunnen deze leuke vrouw zo graag een stabiele toekomst, samen met haar lieve kinderen. Onze maatschappelijk werkers en jobcoach geven deze vrouw graag een steuntje in haar rug, en willen samen met Valerie kijken welke mogelijkheden er voor haar zijn. De Haven biedt praktische hulp bij uitstappen, verzorgt taallessen en jobcoaching op het gebied van opleiding en werk.

Jij kan ook meebouwen aan de nieuwe toekomst van Valerie. Draag bij aan ons uitstaptraject, en help moeders als Valerie een nieuwe toekomst in te slaan.

_{*Vanwege de privacy van deze vrouw is Valerie niet haar echte naam, en is zij niet de vrouw op de foto.}