Gabriella heeft zes jaar in de prostitutie gewerkt. Twee jaar geleden heeft ze de stap gezet om te stoppen. Nu werkt ze aan een nieuwe toekomst voor haarzelf en haar kinderen.
Iedereen denkt dat we slechte personen zijn, maar ze zien ons niet echt.
Meer dan de helft van de vrouwen die we bij Stichting De Haven tegenkomen is moeder. Veel vrouwen werken hard voor een betere toekomst voor hun kinderen. Zo ook Gabriella: “Mijn dochter heeft een aangeboren afwijking. In het land waar ik vandaan kom, verdien ik echter zo weinig geld dat ik nauwelijks voor mijzelf en mijn kinderen kan zorgen. Laat staan de medische kosten voor mijn dochter betalen. Daarom heb ik acht jaar geleden besloten om naar Nederland te komen en in de prostitutie te gaan werken.” Gabriella wordt emotioneel terwijl ze haar verhaal vertelt: “Ik praat met niemand over mijn verhaal. Het zit in mijn hart maar dat doet pijn.” Maar toch vertelt ze verder omdat ze het belangrijk vindt. “Ik hoop dat dit interview mij helpt om de pijn te verwerken. Maar ik wil ook mijn verhaal vertellen omdat ik merk dat mensen een onjuist beeld hebben over mensen in de prostitutie. Iedereen denkt dat we slechte personen zijn, maar ze zien ons niet echt. Ze weten niet dat we werken voor familie of een betere toekomst. Vaak komen mensen die werken in de straat uit arme landen. Er wordt op hen neer gekeken omdat ze dit werk doen. Maar dit zijn ook echtgenoten, moeders of kinderen van iemand.”
Als ik klanten zie, doe ik snel het raam dicht. Ik huil en bid.
Als Gabriella aankomt in Nederland wordt ze opgevangen door een vriendin: “Een vriendin van mij werkt al in de straat. Zij vertelt dat het hard werken is en ze raadt mij af om eraan te beginnen. Maar ik wil geld verdienen voor mijn kinderen! De eerste drie dagen dat ik achter het raam zit, werk ik niet. Als ik klanten zie, doe ik snel het raam dicht. Ik huil en bid.
Ruim 30.000 mensen werken, net als Gabriella, in de seksindustrie.
Achter het raam en in de seksclubs, in huizen, hotels, kelderboxen en auto’s. Een groot deel heeft te maken met misbruik, geweld en dwang. Gedwongen door problemen, zoals armoede en het gebrek aan een sociaal netwerk.
Uiteindelijk heeft mijn vriendin mij geholpen. Ik weet niet wat ik moet doen met een man. Dus als zij een klant heeft, laat ze zien wat ik moet doen. Ze zei: als je het niet leert, maak je geen geld.” Terwijl Gabriella in Nederland werkt, zijn haar kinderen bij familie in haar thuisland. Steeds reist Gabriella op en neer tussen de twee landen. Maar op een gegeven moment maakt ze de stap en gaat ze met haar kinderen in Nederland wonen. “Mijn ex-man is erachter gekomen dat ik werk in de straat. Hij is boos en wil de voogdij over mijn kinderen. Uiteindelijk heb ik hem al mijn spaargeld gegeven zodat hij de kinderen niet van mij afpakt.
Ik haatte de mannen die mijn lichaam aanraakten. Soms overwoog ik om hen te vermoorden.
Na zes jaar besluit Gabriella te stoppen met het werk in de prostitutie: “Dat ik gestopt ben, is nu alweer twee jaar geleden. Ik was zo moe. Ik verdiende geen geld meer en ik haatte de mannen die mijn lichaam aanraakten. Soms overwoog ik om hen te vermoorden, zo erg had ik een hekel aan hen. Ik wilde de stress achter me laten. Bovendien was ik bang dat iemand mij zou herkennen en het aan mijn kinderen zou vertellen. Ik werkte altijd veilig, maar ik was altijd bang dat ik ziek zou worden en mijn kinderen zou besmetten. Ik was altijd bang. Maar nu kan ik opnieuw beginnen.”
Gabriella is ruim twee jaar gestopt met het werk in de prostitutie. Ze heeft een andere baan en met dit geld kan ze haar financiële schulden wegwerken. Haar kinderen kennen haar verhaal niet.
*Vanwege privacyredenen is Gabriella niet de echte naam van deze vrouw, en is zij niet de vrouw op de foto.
Raakt dit levensverhaal jou?
Wil je weten welke verhalen schuilgaan achter de mensen in de prostitutiestraten en bordelen? Ontvang rauwe, maar ook hoopvolle verhalen rechtstreeks in je mailbox.
