Nationale Dag van de vrijwilliger

“Ha leuk, dat doe ik van het weekend wel even!” Ik hoor het me nog tegen mijn collega zeggen toen we de kerstkaarten bespraken. “Als jij nou het lijstje en de kaarten levert, dan zorg ik dat ze maandag geschreven terugkomen.”

Door Eva

En zo zat ik vrijdagmorgen al vroeg met een kop koffie aan de keukentafel. Het leek me mooi om iedere vrijwilliger persoonlijk een kerstkaart te schrijven. Nou, dat heb ik geweten! Zodra de aanhef stond, stroomde mijn hoofd vol met mooie beelden en leuke anekdotes. En dan dekt ‘prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar’ de lading niet. Na zo’n 50 kaarten – ik was inmiddels een paar uur verder – was mijn hand behoorlijk verkrampt.

“Vandaag is het de nationale Dag van de vrijwilliger. Wat word ik warm van hun trouwe energie! Het is de handkramp meer dan waard.

Dat doe je dus niet ‘even’… Maar wat maakte het me blij! Want allemaal waren ze in mijn hoofd de revue gepasseerd. Hoe bijzonder om met zulke gemotiveerde collega’s te kunnen werken. Met Jeanette bijvoorbeeld, die elke week met haar opgewekte humeur ons inloopkantoor instapt. Ze blijft stug in het Nederlands praten en wil van de Latina’s, die ze op taalles krijgt, absoluut geen Spaans horen. Haar charmante strengheid wordt door de vrouwen goed geaccepteerd. Het helpt de vrouwen om na zoveel jaren hier wonen tóch nog Nederlands te leren. Dia kreeg natuurlijk ook een kaart. Van de week nog deed ze éérst een uitgebreide ronde veldwerk. Daarna bleef ze op kantoor wachten tot de vrouwen die ze die middag nog in hun peeskamer had gesproken, naar de taalles kwamen. Om half zeven deed ze het licht uit. Een reis naar huis van anderhalf uur volgde.

Stuk voor stuk ondersteunen de vrijwilligers van De Haven de hulpverlening die de maatschappelijk werkers bieden. Eigenlijk zijn vrijwilligers ook ons ‘geheime wapen’ om vrouwen en mannen die willen stoppen met de seksindustrie te begeleiden. Sinds het begin van de coronaperiode maken steeds meer mensen deze stap en is een leven buiten de prostitutie voor hen dichterbij dan ooit.

Janneke, moeder van 3 jonge meiden, trok laatst weer haar Pietenpak aan om in de prostitutiestraten chocola en gezelligheid te brengen. Ook voor Janice schreef ik een kaart. We weten dat het haar best veel energie kost om ‘maatje’ te zijn voor een vrouw die stopte met werken in een seksclub en nu flink depressief is. En Paul, die meewerkte met de verbouwing en zijn netwerk aanschreef, kreeg natuurlijk ook een persoonlijke kerstkaart. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik schreef een kaart voor Leon, onze IT-held, en een voor Gerdien, die altijd de outreaches voorbereidt. Voor Grea en Denise, die Thaise vrouwen weten te bereiken in hun moedertaal.

Vandaag is het de nationale Dag van de vrijwilliger. Wat word ik warm van hun trouwe energie! Het is de handkramp meer dan waard.

Ps Vrijwilligers ontvangen alleen onkostenvergoeding. Binnenkort geven we hen graag een kerstcadeau. Help jij mee?